105 – The minimal life!

It is entirely liberating to discover how little we exactly need.

Grappig toch dat je al een jaar over minimalisme schrijft, over hoe fijn hotelkamers eigenlijk zijn omdat je alleen meeneemt wat je echt nodig heb en dat Ik straks dus hoogstwaarschijnlijk een tijdelijke woning zal betrekken.

De bouw gaat volgens planning het aansluiten iets minder. Langzaamaan word het wat stressvoller want het komt er op neer dat ik nog maximaal 1,5 maand hier woon. En dus naar een tijdelijke woning zal gaan en dus alleen meeneem wat echt nodig is! Hoe minimalistisch wil je het hebben?

Alles opslaan, alles nogmaals doorzoeken. Heb ik dit de komende tijd nodig? Of alleen ooit, of misschien wel nooit? Ja dat word de uitdaging! En heb er eigenlijk wel een soort zin in! Nog twee weken werken, weekje vrij. Dan begin nieuwe jaar nieuwe baan, hopelijk snel ook een nieuw huis. Nieuwe start ofzo! What do you think?

Enige ding, wat ga ik met mn mooie jungle doen?

93 – Take it easy

It doesn’t matter how slow you go as long as you don’t stop.

Zaterdag was het dan de grote dag! De grote dag, na een kijk dag van ons huis. De dag dat mijn kleding kast weer als meester verstopplek z’n werk deed. De dag dat alle spullen die nog geen vaste plek hadden, weer een verhuizing meemaakte!

Zaterdag haalde ik die spullen uit mn kast, gaf ze een nieuwe plek, gooide nog maar een vuilniszak met spullen weg! Ik heb 1 opberglade-ding op wielen, heb er even geen betere naam voor, omgedoopt tot mini marktplaats opslag-opberglade-ding op wielen. Want je raad het al, zaterdag had ik daar uiteraard weinig zin in!

Inmiddels ben Ik er achter dat we nog niet echt klaar zijn. De eerste echte clean-up is geweest van de spullen waar ik bij kon en in mijn kamer verbleven. Tijdens de verhuizing zullen de spullen die verdekt opgesteld staan aan de beurt zijn!

Nu eigenlijk nog een grote uitdaging en dat is gebruik maken van mn sport spullen. Liefst in de sportschool, want de functie als sponsor heb ik nooit echt geambieerd. Heb laatst tijdens de hond uitlaten, maar een sportbroek aan getrokken onder het mom van dan gebruik je die ook nog eens! Lastige is dat als ik paar uurtje vrij heb liever de zonnebank bezoek dan dat ik ga staan zweten in de gym! Dus even van die gedachten af en het komt vanzelf, toch?

80 – Opgeruimd!

Keep only those things that speak to your heart – Marie Kondo

Hij kwam vandaag door de brievenbus,’opgeruimd!’ van Marie Kondo. De Japanese opruimgoeroe.

De hele dag heb ik de tijd om dit boek te lezen. Ik merk aan alles dat ik aan de bak moet. Oftewel net als bij de studie vroeg lees-ontwijkend gedrag.

Zal ik eerst even de planten water geven? Ja oke, dit keer krijgen ze allemaal zorgvuldig water. Misschien alvast die paar items op marktplaats zetten, ben je het alvast voor toch? Ik duw mijn kledingkast dicht waar de gitaar eigenlijk probeert uit te breken. Inmiddels staat hij alweer een paar weken in de kast en ik gebruik zo wel de gitaar als alle items in die kast eigenlijk niet. Ik weet dat als ik ga beginnen met dit boek, dat niet alleen die kast aan de beurt is!

Ik sla het boekje open, zinnen als, ‘ de kunst van het opruimen verandert je leven drastisch’ klinkt best spannend toch? Of ‘ opbergen voor een stimulerend leven’ .

Grappig voorbeeld, Ik ben altijd mijn schaar kwijt. Heb je die vaak nodig dan? Ja, met zoveel planten en blaadjes die geknipt moeten worden, aardig vaak. Maar ik leg dat ding overal neer. Resultaat Madelon heeft nu drie scharen. Nou heb ik een paar weken geleden ‘dat ene laadje’ opgeruimd, waar de schaar nu verblijft. Zijn vaste verblijfplaats zeg maar. En ik moet mezelf soms corrigeren, maar hoe ontzettend fijn om iets te vinden op de plek waar je het verwacht?

Dat verwacht ik van dit boek ook. Alles gaat z’n vaste plek krijgen. Overbodige dingen verdwijnen, spullen maar ook mensen. Misschien dat mijn droomappartement, aka minimalistische urban jungle, dichterbij is dan ik denk?

Oke, Laat ik beginnen. Ik ben er klaar voor, denk ik?

70 – Things

Minimalism is the intentional promotion of the things we most value and the removal of anything that distracts us from it. Joshua Becker

Weer terug van de lichtenvoordense woestijn, volledig gezandstraald en wallen waar je U tegen zegt. Ben ik inmiddels weer bijgekomen en klaar om verder te gaan met het minimaliseren. Het leuke is, dat ik overal spullen vandaan tover om maar niet met die essentiële, moeilijke spullen aan te gang te gaan. Uit het opberg vak op de zolder, vlak naast mijn kamer werd weer een doos opgediept met allemaal kinderboeken. Mijn eerste leesboek, De mooiste vis van de zee, Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft, dat zijn er drie die mochten blijven. Maar volledige series van boeken, allemaal nog ongeveer in nieuwstaat, daar mag afscheid van genomen worden. Geen moeite mee.

Nadat ik al meerdere zakken kleding naar het goede doel te hebben gebracht, zijn er nog steeds genoeg kleren om elke dag van het jaar iets anders aan te doen. Straks word mijn keuken geleverd, de opslag hiervan moest eigenlijk gebeuren op de plek waar nu twee kledingrekken gemaakt zijn. Begrijp je, dat dit dus een uitdaging word zo. Hopen dat de mannen niet om 8 uur voor de deur staan.

Wat overigens ook wel typisch is, nu al mijn planten voor al mijn kasten uitgestald staan en ik geen enkele behoefte voel om ze aan de kant te halen. Blijkt dus dat ik die spullen dus eigenlijk totaal niet nodig heb. Vanaf januari heb ik deze verzameling bij elkaar gespaard en in theorie zouden dus al die spullen dus gewoon kunnen gaan. Theorie he.

Oke het was even een korte, want er moet opgeruimd worden.

 

66 – To-do list

Eigenlijk had ik vandaag zoveel plannen, nu heb ik morgen nog meer plannen.

Mijn to-do list word steeds maar langer, inpakken voor de zwarte cross, kadootje voor die, minimaliseren van die lade, die boeken nog even op marktplaats knallen. Planten watergeven, was vouwen, was opruimen, vuilnis naar buiten, boek uitlezen. Ja al die dingen. En wat ga ik doen? Ik ga even een blog typen, want dat heeft natuurlijk boven alles prioriteit, haha!

Stel je even voor, je koopt een boek waar een bepaalde les in moet zitten. Halverwege het boek, bedenk je dat je het allemaal wel snapt en het boek beland op je nachtkastje, na een week is hij al 3x op de grond gevallen, dus inmiddels ligt hij op de grond. Tijdens het stofzuigen heb je hem al een paar keer opgetild om netjes eronder schoon te maken en al gauw ligt het boek onder je bed en vergeet je zijn bestaan.
Een ware bibliotheek onder het bed ontstaat langzaam. Ik heb dus denk 20 van die boeken, die half gelezen zijn, waar ik half wat van geleerd heb en ik dus maar half weet wat ik er mee moet of wil doen. Weg? Zodat iemand anders hem kan lezen? Of ja? Wat te doen?

Het is eigenlijk wel grappig als we iets gelezen hebben, volledig of half. We leggen het weg, voor de ‘ heb’? Ik kijk eens naar de boeken en bedenk me, was het een goed boek? Moet ik hem dan niet juist aan iemand doorgeven zodat zij het ook kunnen lezen? Hoe groot is de kans dat ik dat boek binnen nu en een paar jaar weer ga lezen? Begrijp je? Daar ben ik nu met mijn minimaliseren, de vele stapeltjes boeken die ik verzameld heb. Ik geef ze zelf een bepaalde waarde. Emotioneel, want het raakte me of ik heb hem van een speciaal iemand gehad. Functioneel, ze hebben nu vaak een nieuwe functie gekregen, namelijk prullaria of ze zijn onderdeel van een plantenstandaard geworden. Maar er zijn er natuurlijk ook een aantal met een informatieve waarde, waar je dan echt iets van geleerd heb en je toch graag als naslagwerk zou willen hebben. Mocht je weer in een oude gewoonte terugvallen dat je hem toch nog even kan pakken om er weer een les uit te halen. Maar dit zou natuurlijk ook in een digitale versie van een boek kunnen. Maar we blijven maar bewaren en verzamelen, want het zou toch kunnen dat?

Zo gaan de laatste tijd bepaalde items, een heel aantal keer,  door mijn handen. Ik maak een stapel: bewaren, verkopen, weggeven, weggooien of misschien recyclen. 1 ding is zeker een groot deel wil ik gewoon niet in mijn nieuwe woning hebben, maar waarom ik ze dan nu nog in mijn ‘opslag’ kamer bewaar is een andere vraag, waar ik nog even geen antwoord op heb.

Het is overigens erg inspirerend dat er mensen zijn die door mee te lezen ook aan de slag zijn gegaan met de essentie en de belangrijke spullen. Als ze niets bijdragen, waarom blijf je ze dan meeslepen? Leuk, ga zo door!

60 – Even niet meer…

Once you see result, it become an addiction.

Dat je serieus even met jezelf de afspraak moet maken. Madelon, Nee. Keihard niet willen loslaten van het kopen van nieuwe planten. Ja het is een verslaving, maar vooral omdat ik in een tuincentrum rondstruinen toch een soort rustgevend vind. Tegelijkertijd, mijn kamer is bijna een tuincentrum. Er staat serieus van alles!
Het moet even stoppen, even in ieder geval.
Als je nu mijn kamer binnenkomt, moet je via de kokospalm, Alocasia jungle, begonia vloerkleed, om de Calathea’s heen richting mijn bed. Serieus! Kledingkast doe ik op het moment niet meer aan! Grappige is, blijkbaar heb ik die spullen dus echt niet nodig!
Dus de afspraak even niet meer naar het tuincentrum, ik mag nog wel een afspraak met een kweker maken. Daar kwam ik via instagram mee in contact en ik mag in zijn geweldige kas komen kijken met hele gave planten. Denk een soort hemel ofzo! Dat is dan even het laatste wat dan mag. Het slaat door, het huis want ja langzaam staan er beneden nu ook wat van mijn mooie vrienden, word steeds groener! I love it, maar er moet straks ben ik bang een losse verhuiswagen komen om alleen mijn groene vrienden al te verhuizen! Zijn er nog meer van dit soort mafkezen?

 

52 – My own urban jungle

I grow plants for many reasons: to please my eye or to please my soul, to challenge the elements or to challenge my patience, for novelty or for nostalgia, but mostly for joy in seeing them grow – David hobson

Woontrend
Een opvallende woontrend op dit moment is nog steeds de ‘urban jungle’ een trend die lekker recht tegenover mijn andere interesse van het minimalisme staat maar eentje die dicht bij mijn hart ligt. Hoe meer planten, hoe beter! Sterker nog een tuincentrum bezoeken zonder iets mee te nemen kan gewoonweg niet! Er moet en zal altijd iets mee gaan, het liefst of het meest zieligste of de grootste plant die er op dat moment te vinden is.

Verslavend
Je kunt het rustig een verslaving noemen? Maar hoe is het begonnen? Nadat ik weer wat meer leven in mijn leefruimte wilde brengen, zowel letterlijk als figuurlijk. Het begon eigenlijk allemaal met de pilea, pannenkoekenplant. Gewoon om zijn schattigheid moest hij mee. Dat was de eerste, leuk potje erbij en daar stond hij heel gezellig in mijn kamer te staan. Al gauw kwamen er baby’s en zijn het er inmiddels 8 stuks. Ik denk dat ik een grote voorliefde heb voor de Alocasia soorten. Het begon allemaal bij de zebrina, die nergens te koop was op dat moment omdat het denk ik ook een echte trendplant was. Inmiddels heb ik een Alocasia Polly, Alocasia Wenti, Alocasia Zebrina en Alocasia Portadora. En er staan er nog verschillende op mijn verlanglijstje.

Mijn urban jungle
Inmiddels ben ik de 50 planten voorbij en moet ik echt de afspraak maken dat ik gewoonweg niet meer naar het tuincentrum mag! Gewoon niet meer, want er moet altijd iets mee! Ik heb alle planten naar één hoek gesleept en zie hieronder het resultaat!

Resultaat
Ik ben stiekem wel trots op het resultaat, er zijn er een aantal van de  ‘zielige’ planten afdeling die het echt heel goed doen! Ook sommige opgekweekt uit eigen stekjes!
Er zijn er ook een aantal die het niet overleefd hebben, maar inmiddels weet ik ook waarom, dus heb een nabestaande van ze nog een kans gegeven! Maar ik word er helemaal vrolijk van, niemand snapt het maar het is gewoon een levendig geheel. Kost elke dag even tijd om ze wat te verzorgen maar het resultaat mag er zijn!

Verlanglijst
En zoals ik al zei het is nooit genoeg. Waar kijk ik al een tijdje naar uit,is de Begonia Maculate, ook wel Polkadot genoemd. Een plant met schitterend engelvleugel-achtige bladeren met stippen erop. Ik heb er een stekje van gekregen van iemand, maar ik denk dat hij te ver verzwakt is. Mocht je een winkel weten waar hij te krijgen is, let me know!! Een andere die ik nog graag wil is Senecio Rowleyanus, een rond erwtenplantje. Een heel schattig plantje die meters lang kan worden. Zodra ik die heb, zal er weer een nieuwe op de verlanglijst komen.

Non-favorite
Maar heb je dan ook planten die je heel lelijk vind? Jep, er staat er eentje in mijn kamer, een hedra deze kreeg ik van mijn ouders, dus ik geef hem een kans want hij is al mega groot, maar ik vind het een beetje een saaie plant. Misschien omdat ik een tijdje in een kwekerij met ze heb gewerkt?
Een andere plant die ik echt zooo lelijk vind is de sanseveria, ook wel de vrouwentong, wat een lelijke plant! Haha waarom? Geen idee? Misschien ook teveel gezien, niet mijn ding.

Sfeerimpressie
Maar dan is toch elk hoekje gevuld in je kamer? Uh ja en ik heb genoeg planten om mijn nieuwe huisje straks te vullen, maar nogmaals het is nooit genoeg haha. Tis wel grappig want als andere spullen nu in de weg taan, gaan ze gewoon weg. Dus toch nog iets van het minimalisme is overgebleven. Je gebruikt het niet, het staat in de weg? Oke weg ermee! Maar hier een aantal foto’s nog voor een impressie hoe het eruit ziet! Thanks voor het lezen en laat even een berichtje achter als je je hier in herkent!

En nu alles weer naar zijn eigen plek!!!!

 

45 – DIY of niet.

Maybe if we all sit extremely still Monday won’t be able to see us.

Een typische maandag, zo eentje waar je geen zin in hebt en ook weinig in gaat krijgen. Ja zo eentje was het vandaag.
Goed dan maar even terug naar voor dit weekend. Het bureau ging de deur uit en op die plek staat nu een volgestapelde stoel, met allerlei zooi wat op het bureau lag, misschien had ik dat eerst even moeten opruimen? Te laat, zullen we maar zeggen.
Ik wil nu ergens anders een plekje creëren om wat dingen op mijn laptop te kunnen doen dus moest de plankenkast eraan geloven. Beetje schuiven en er is genoeg ruimte om een fatsoenlijk werkblad te maken. Wat er dus nu zo uit ziet.

In een wilde bui heb ik dit behang groen geverfd, het was roze en zoals nu ook te zien is, ben ik een paar plekken vergeten.
In een aantal toffe woonwinkels had ik posters van planten gezien, allemaal op mega formaat, maar zoiets wil ik ook hier! Ik had al een beetje gekeken maar had ook met mezelf afgesproken niet teveel meer uit te geven aan deze kamer. Ik was even in een tweedehandszaakje aan het rondneuzen en kwam toen het volgende boekje tegen.

Een encyclopedie over tuinplanten, echt enig! Vooral omdat er veel plaatjes in staan. Ik zou mezelf niet zijn als ik hem niet gewoon mee zou nemen om hem vervolgens te slopen om voor een ander doel te gebruiken. Zo gezegd, zo gedaan. Onder de berg spullen, op de bureaustoel, die nu voor de helft over de vloer uitgespreid ligt vond ik mijn mesje terug. Dus hup plaatjes uitzoeken!

Na dat ik ongeveer het halve boekje had leeg gesneden, heb ik toch een paar keuzes gemaakt.  Want ja het idee was om een paar dingen op te hangen, stuk of 3 tot 5. Met het liefst mijn favoriete plantjes erop! Gelukt! Plakken maar.

Meteen ook de grootste witte vlekken weggewerkt en het ziet er al iets knusser uit. Misschien dat ik er nog wat leuke quotes tussen ga hangen om het af te maken. Omdat eerst mijn andere ‘vrienden’ nog een plekje moeten krijgen tot alles is opgeruimd ziet het er voorlopig even zo uit. 

Ja ik word er helemaal blij van! Weet je wat ik nu nog heel graag zou willen maken. Een ecosysteem in fles. Kennen jullie dat?
Van die plantjes die leven in een glazenpulp! Ik heb er zoveel gezien, maar zelf maken is natuurlijk nog toffer! Dat word een volgend project, wanneer geen idee maar het zit in mijn hoofd.

39 – Green hapiness – Amaryllis

Look deep into nature and then you will understand everything better – Albert Einstein

De Amaryllis wat een gekke plant is dat eigenlijk? Een dikke stengel met een paar, vaak nog groene knoppen erop. Naja als je mazzel heb zijn het er een paar per stengel, kan er ook maar eentje zijn. Ja schitterende plant zo op het eerste gezicht, toch?

Eigenlijk is het een plant die goed voor de gek te houden is.  Want zodra hij lekker in je woonkamer staat en je niet als een eskimo leeft, denkt deze plant dat het lente is en gooit zijn bloemen open! Dus vrij makkelijk te verzorgen.

Geef hem wel voldoende vers water, dat vind hij dan wel weer lekker. Verder niet in de buurt van de verwarming maar gewoon op een ‘relaxte’ plek in huis. Want een verwarming geeft hem dan net weer iets teveel warmte.

Voor je het weet zit hij vol met bloemen, deze ook nog eens met meerdere knoppen en kleuren. Ik word er helemaal blij van. Als de plant gewoon in daglicht staat is dat voldoende, zonlicht is niet nodig.

Als je een beetje lief voor de plant bent kan hij rustig 2/3 weken staan. Vers water is wel belangrijk, de onderkant van de stengel kan gaan splijten doordat hij daar de hele tijd op staat en door verzadigd raakt. Sommige mensen kiezen er daarom ook voor om hem op z’n kop te laten hangen.
Alleen kan ik me daarbij niet direct een constructie verzinnen in ons huis.

38 – Slow Fashion

Waste isn’t waste until we waste it – Will.i.am

Al weer even geleden, laten we zeggen kerst, kreeg ik net als ongeveer de rest van werkend Nederland een kerstpakket. Ik, die net een beetje op de lijn aan het letten was zag de bui alweer hangen, met weer die gekke producten die dan jaren in je kelder kast staan. In het geval van Ikea, waar ik werk als keukenspecialist, zouden dat dan ook nog eens Zweedse gekke producten zijn voor de kelderkast. Maar ze hadden een ander, eigenlijk best, tof kerstpakket. Naja noem het maar een ‘kersttas’.  Met daarin een aantal producten.

Deze tas, ik was eigenlijk meteen verliefd. Wat een leuk, gek ding! Heel gaaf gemaakt, door het bedrijf ‘I-did’. Het is een bedrijf, wat kleding hergebruikt om nieuwe producten van te maken. Ik wilde wat meer weten over dit bedrijf, via hen website kwam ik op de volgende informatie:

‘i-did gelooft in een sociale en circulaire samenlevering. Een samenleving waar producten en grondstoffen niet worden weggegooid, maar worden hergebruikt en gemaakt onder sociale omstandigheden. Waar iedereen zijn bijdrage levert om de cirkel draaiende te houden en waar niemand wordt buitengesloten. Daarom herwaardeerd i-did textiele grondstoffen en arbeidspotentieel: onze producten bestaan uit meer draagbare kleding en textiel van consumenten en bedrijven en worden gemaakt door mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.’
Ik vind het een heel gaaf concept, dus de oude bedrijfskleding word hergebruikt in dit geval voor een kerstcadeau voor de werknemers. Ik vind hem leuk! Ik ben niet echt een tassen mens, dus ik heb hem in mijn interieur toevoegt als een extra opbergruimte!

Website i-did