Our memories are not in our things. Our memories are in us. – The minimalist.
Het minimalisme leerde ik eigenlijk jaren geleden kennen door mijn studie. De afbeeldingen die we toen moesten bestuderen heb ik nog vrij helder in mijn gedachten. Ik vond het vooral saai en begreep het hele idee hierachter niet.
Jaren later bekeek ik de documentaire ‘The minimalist’ van Joshua Fields Millburn & Ryan Nicodemus . Ik was vooral erg benieuwd hoe het mogelijk was dat zij zoveel mensen inspireerde met minder. ‘Less is more’. Hoe kan het dat zoveel mensen ineens de waarde van ‘minder’ gaan inzien. Maar door hen verhalen en ervaringen begon ik dit ook steeds meer te begrijpen. Ook het boek van hen zette erg aan het denken. Als je echt kijkt naar wat je heb en wat je gebruikt, je kan met veel en veel minder. Of je dat wil is een tweede natuurlijk maar voor mij zat er zeker een kern van waarheid in het boek en de documentaire. Ik ging wat meer over hen opzoeken en kwam uit bij hun gallende.
De #minsgame.
Elke dag van de maand doe je het aantal dingen weg. Dag 1, 1 item, dag 2, 2 items. In mijn geval, aan het eind van de maand dus 496 items. Ik keek eens rond in mijn kamer en ja dit moest mogelijk zijn. En vrij eenvoudig deed ik elke dag een aantal spullen weg, gaf ze weg, verkocht ze. Begin van de maand erg veel nadenkend, einde van de maand een overvloed van spullen die eigenlijk al veel langer weg hadden gekund. En wat een heerlijk gevoel dat opruimen.
Het komende jaar ga ik me hier veel meer bezig houden, zou dit voor jou ook werken?
